Yusuf Atılgan'dan 2. okuduğum kitap oldu Aylak Adam.

İlki Anayurt Oteli'ydi.

Romanlarından bir tek Canistan kaldı okumadığım onu da artık 2020 yılında okuyacağım.

Yusuf Atılgan yalnızlığı, psikolojik yabancılaşmayı başarılı şekilde işleyen bir yazar.

Okuduğum iki kitabında da bu temaları yoğun bir şekilde işliyor.

Anayurt Oteli'ni okuduğum zaman baş karakter beni çok etkilemişti.

Annesi ölünce iyice yalnız kalması, bu yalnızlığında gittikçe delirmesi, sürekli ayaklarını yıkaması.

Özellikle sürekli ayaklarını yıkaması özelliğini hiç unutmuyorum. Ayaklarımı yıkadığımda bazen aklıma gelir.

Aylak Adam kitabında da adını C olarak bildiğimiz baş karakterin buhranlarını, yalnızlığını, yine annesizliğini okuyoruz.

Yusuf Atılgan beni baba konusuyla karaktere bağladı.

Babası yüzünden hayatı dağılan C'nin durumunu ancak babası kötü olanlar anlar.

Hoş Türkiye'de babası iyi olan kaç kişi var ki ?

Her gün koca cinayeti, kadın şiddeti, çocukların maddi manevi eziyet çekmesi.

Yazar gerçek hayattan bunları görüp bu kitabında işliyor.

Yazın olsa belki böyle buhranlı bir kitabı okurken sıkılırım ama kışın okuduğum için sıkılmadım.