Türkiye'nin karanlık geçmişinin belki de en çok örselenen, ezilen, engellenen kesimi dinimizin gereğini yapmış olan başörtülü kadınlardı.

Özgürlükleri ellerinden alındı. 

Neden mi?

Okumak için, bir yerlere gelebilmek için, ülkeyi daha iyi bir yerlere taşımak için.

O utanç verici yıllarda öğrenci olmadığım için şükrediyorum.

Mantıklı olan her insanın kınayacağı, o kadar saçma bir olay ki başörtüsü ile üniversiteye alınmamak insanın aklı almıyor gerçekten. Ve 2007 gibi yakın bir tarihe kadar da bu yasağın uygulanmış olması, bu ülkede akıl ve mantık ile hareket edilmediğini gösteriyor.

Bu yaşanmış olayları şu söz çok güzel özetliyor:

İnsanların ezici çoğunluğu asla düşünmez,

düşünenler de asla ezici çoğunluk olmaz.

2007'den bu güne kadar başörtüsünün eğitime, bilime, devlete, millete hiçbir zararının olmadığını, aksine okuyan kadın nüfusunun çoğaldığını, üniversitelerin sayısının arttığını hep birlikte gördük.

Biz kadınlara hakkımız olan özgürlüğü verdiği için başkanımız Recep Tayyip Erdoğan'a binlerce kez teşekkür ederim. Sen olmasaydın belki de biz hâlâ üniversite kapılarında örseleniyor olacaktık.

Ve başörtüsü için okuluna gidemeyen, eğitim hakkı elinden alınan, bu dünyada bir yerlere gelemeyen 98 kuşağı,

 Allah ahirette sizleri en güzel makamlara, mevkilere getirsin

ve en çok sizin kadınlar gününüz kutlu olsun!

O dönemde yaşanılanları Eşref Ziya'nın Ağlama Karanfil şarkısını dinleyerek izlemenizi

 ve 

kadınların sırf okumak için neler çektiklerini tekrar görmenizi istiyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=PnSfwaYfqzs